wtorek, 4 listopada 2014

Borne Sulinowo oraz Kłomino

Miejsce: Miejscowości Borne Sulinowo oraz Kłomino
Data odwiedzenia: 2010-11-07
Atrakcyjność miejsca: Wysoka



Witam,
Dzisiaj opiszę swoją wyprawę do Bornego Sulinowa oraz leżącego nieopodal Kłomina.
Historia tych miejscowości jest bardzo ciekawa i jednocześnie nietypowa. Zaczęła się ona od dwóch wsi Linde oraz Großborn. W latach 30 XX wieku obie miejscowości zostały połączone i na ich terenie powstał garnizon Gross Born. Władze niemieckie wykupiły okoliczne tereny i wysiedliły mieszkańców tworząc na tym obszarze poligon wojskowy. Borne Sulinowo w formie istniejącej do dzisiaj powstało w latach 1922-1938. Była to budowana od podstaw baza wojskowa będąca zapleczem poligonu, koszarami i miejscem lokalizacji Szkoły Artylerii Wehrmachtu. Część z budynków wybudowanych w tych latach istnieje do dzisiaj. Oficjalne otwarcie jednostki nastąpiło 18 sierpnia 1938 r. W otwarciu tym uczestniczył Adolf Hitler oraz najwyższe władze wojskowe. W sierpniu 1939 roku rozpoczęto budowę umocnień polowych wzdłuż granicy z Polską, które oficjalnie mały bronić Rzeszę przed polską agresją. W rzeczywistości były to ostatnie przygotowania do ataku na Polskę. W lutym 1945 roku miasto zostało zajęte przez Sowietów. W maju 1945 roku Naczelne Dowództwo Armii Czerwonej utworzyło w Bornym Sulinowie garnizon, który z czasem stał się największym zgrupowaniem wojsk radzieckich w Polsce. W tym czasie Borne Sulinowo nie było uwzględnione w spisie miejscowości administrowanych przez Polskę, ani też nie widniało na żadnej mapie. Było to miejsce całkowicie tajne, jednak wiadomo, że przed wprowadzeniem stanu wojennego w polce liczbę radzieckich czołgów zwiększono z około 300 do 1000. Z ciekawostek można też wspomnieć iż prawdopodobnie ostatnie starcie wojsk Radzieckich z Polskimi nastąpiło w pobliżu wsi Krągi znajdującej się na pograniczu strefy zajmowanej przez Armię Radziecką. W walce tej uczestniczyli żołnierze Polscy stacjonujący w Szczecinku oraz Radzieccy z Bornego Sulinowa. Po zmianie ustroju w Polsce oraz rozpadzie ZSRR wojska wtedy już Armii Federacji Rosyjskiej musiały opuścić nasz kraj. Wycofywanie wojsk z Borngo Sulinowa rozpoczęło się 8 kwietnia 1991 a zakończyło 21 października 1992.
Po wycofaniu wojsk Rosyjskich tereny te przejął 41 Pułk Zmechanizowany Wojska Polskiego liczący 400 żołnierzy. Mieli oni zabezpieczyć miasto do czasu przekazania go władzom cywilnym. 5 Czerwca 1993 roku odbyła się uroczystość otwarcia miasta. Po raz pierwszy od powstania Borne Sulinowo było miastem cywilnym. Rozpoczął się wtedy proces zasiedlania całkowicie pustego miasta. Dzisiaj jest to zwyczajnie prosperujące miasto, w którym jednak całkiem łatwo odnaleźć pozostałości tamtych lat.

Kłomino:
W latach 30 XX wieku na przeciwległym końcu poligonu powstawało bliźniacze do Bornego Sulinowa miasteczko militarne Westwalenhof wchodzące w skład całego kompleksu wojskowego. Nieopodal tego miasta wybudowano kompleks drewnianych baraków, które pierwotnie służyły niemieckim oddziałom Służby Pracy. We wrzesniu 1939 roku zorganizowano w tym miejscu przejściowy obóz pracy (Dulag), który już w listopadzie tego samego roku został przekształcony w obóz dla jeńców szeregowych istniejący do czerwca 1940 roku, kiedy to został ponownie przekształcony w obóz dla oficerów zwany  Oflag II D Gross Born. Przetrzymywano w nim jeńców najpierw Francuskich a następnie także i Polskich. W styczniu 1945 roku obóz ten został ewakuowany do miejscowości Sandbostel. Po opuszczeniu miasta przez Niemców jego historia jest bardzo podoba do historii Bornego Sulinowa. W tych czasach miasto to nosiło nazwę Gródek. Po opuszczeniu miasta przez Rosjan zmieniono jego nazwę na Kłomino i próbowano je również zasiedlić, jednak pomimo budowy nowoczesnej kotłowni olejowej, oczyszczalni ścieków, hydroforni i wysypiska śmieci miasto to nigdy nie zostało zasiedlone. Część budynków próbowano oddać wysiedleńcom z warszawy lub ich potomkom (podobno można było wtedy otrzymać cały blok na własność), jednak również to nie przyniosło skutku. Całe miasto zostało wystawione na sprzedaż za 2 mln złotych (więc niewiele biorąc pod uwagę inwestycje tam poczynione), jednak nie znaleziono kupca. W Kłomine ostatecznie zamieszkało kilka rodzin, jednak gdy doczekały się one dzieci władze Bornego Sulinowa stwierdziły, że taniej będzie dać tym rodzinom mieszkania w bornym niż organizować dojazd dzieci do szkoły. W czasie mojej eksploracji w całym mieście mieszkała już tylko jedna osoba. W tej chwili całe miasto jest burzone w celu pozyskania gruzu a docelowo mają tam zostać tylko 4 bloki. Jeżeli ktoś jest zainteresowany eksploracją tego miasta to radzę się spieszyć bo za chwilę nie będzie już czego oglądać.  


Dom oficera w Bornym Sulinowie


Rzeźba na elewacji Domu Oficera



Spalona sala koncertowa w Domu Oficera. Swego czasu budynek odnowiono i przeznaczono do celów kulturalnych, jednak najprawdopodobniej komuś się to nie spodobało i podpalił budynek.




Radziecki cmentarz wojskowy w Bornym Sulinowie.




Kłomino. Budynek prawdopodobnie już nie istnieje. Został rozebrany na gruz.

Bloki z wielkiej płyty w Kłominie. Tylko one mają zostać nierozebrane.

W tym miejscu stało kasyno oficerskie.





Wnętrze opuszczonych bloków.


Widok z balkonu na kolejny blok.

Pozostałości po mieszkańcach.



Złomiarze miejscami kuli schody, żeby wydostać z nich zbrojenia.

Pozostałości po Rosjanach.

Pomnik Polski na terenie obozu jeńców.

Pomnik Francuski na terenie obozu.


Plan obozu.

Dla upamiętnienia zmarłych postawiono las brzozowych krzyży.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz